جنبش سبز و نیاز به ایدئولوژی قوی (رهنمودهای دکتر علی شریعتی)
جنبش سبز و نیاز به ایدئولوژی قوی (رهنمودهای دکتر علی شریعتی)
آیا براستی جنبش سبز شکست خورده است؟ چه کنیم که روز به روز ناامیدتر نشویم؟ چه عاملی میتواند در این خفقان شدید به ما انگیزه و روح تازه ای ببخشد؟
امروز ما نیاز به ایدئولوژی داریم. ایدئولوژی قوی با قدرت انگیزه بخشی جدی تا جنگ با زورگویان و ظالمان را هدفی والا و ارزشمند ببینیم و در این راه پرمخاطره بذل جان هم شیرین و گوارا بنماید. جنبش سبز نیاز به ایثار دارد. نیاز به پیروانی راستین از مذهبی که هنر والایش تشویق به تیزبینی و اعتراض جدی و سرخ به ناراستی ها باشد. مذهبی که قدرت انگیزه بخشی داشته باشد و در تاریکترین شبها امید به فردایی روشن را زنده نگه دارد و در این راه مقدس ترس از از جان و مال را خوار شمارد.
مذهب تشیع علوی (و نه تشیع صفوی) پاسخ به نیازهای امروزه جنبش سبز است. مبلّغ راستین معاصر این مذهب حقه معلم شهید دکتر علی شریعتی است. نگاهی به کتابهای این استاد ارجمند خصوصا کتاب "تشیع علوی و تشیع صفوی" دیدی روشن از اسلام راستین را پیش رو میگذارد:
]بالوی زاهد[ زهد را در سکوت در برابر ظلم میبیند و چه بی شرمی و بی رحمی و خودخواهی زشتی که انسانی، در جهنم پیرامونش ضجه اسیران و نعره جلادان و فقر گرسنگان و تازیانه های ستم را بر گرده بیچارگان ببیند و بشنود و به جای آنکه به نجات آنان برخیزد، خود، به تنهایی، در طلب نجات خود باشد و کسب بهشت. (رک "تشیع علوی و تشیع صفوی" صفحه 11)
پتروشیمی استحمار صفوی از خون تریاک ساخت! از شهادت مایه ذلت، از شهید زنده، قبر مرده، از تشیع جهاد و اجتهاد و اعتراض تشیع تقیه و تقلید و انتظار... . (رک "تشیع علوی و تشیع صفوی" صفحه 123)
تقیه مبارزه: عبارت است از رعایت شرایط خاص مبارزه مخفی برای حفظ ایمان نه حفظ مومن! یعنی کار فکری و مبارزه اجتماعی و سیاسی کردن شیعه، اما حرف نزدن و تظاهر نکردن، و از لو رفتن در برابر دستگاه خلافت تقیه کردن و خلاصه مفت نباختن و بی جهت تشکیلات و قدرت خود و جان خود را به خطر نیفکندن.... ]اما[ تقیه در تشیع صفوی، سکوت در برابر همه پلیدی ها و انحراف ها و تجاوزهای قدرت حاکم است برای حفظ سلامت مزاج و کار و زندگی و پرهیز از دردسر و زحمت و خطر و ضرر و گرفتاریهای حق و باطل و مسئولیت های عقیده و وظیفه! (رک "تشیع علوی و تشیع صفوی" صفحه 215)
تشیع علوی تکیه می کند که تقلید در اصول اعتقادی حرام است! تکرار میکند که تقلید در مسائل عقلی جایز نیست، هر کس خود باید به اندازه قدرت مغزی و سرمایه علمی اش تحقیق کند، با فکر و استدلال و کوشش شخصی خود تشخیص دهد. تشخیص فقط در زمینه مسائل فنی و تخصصی فقهی در فروع فروع احکام عملی است و این تقلید به تعقل و استقلال رای و منطق و آزادی افکار صدمه نمیزند چون تقلید عقلی نیست، تقلید فنی و تخصصی است. (رک "تشیع علوی و تشیع صفوی" صفحه 253)
امید است که علمای راستین مذهب تشیع علوی در این برهه حساس، خلاء ایدئولوژیکی نسبی موجود را جدی گرفته و با شناساندن شیعه و اسلام راستین، روح مبارزه منطقی و آگاهانه را گسترش دهند.
والسّلام
